Hvar liggur frensurin grivin?

ella:

Hvør er orsøkin til at politikarar og reiðarar eru samsintir um at fyri alt í verðini at sleppa undan uppboðssølu av fiskirættindum

Frensurin liggur grivin har hundurin er grivin

Politikararnir, sum nú seta føtur í spenni, billa sínum veljarum inn, at teir ”skapa arbeiðspláss” og ”bjarga lívinum í bygdini”, tá tað teir veruliga gera er at køva lívið í landinum. Akkurát sum politikararnir í 80'unum billaðu fólki inn at almennur studningur til fiskiskap, var at bjarga arbeiðsplássum og bygdunum, tá tað teir gjørdu var at forkoma øllum landinum.


Fyri alt í verðini ikki marknaðarliga kapping – heldur politiskt myrkaspæl.

Grønur vøxtur

Umframt grønan vøxtur kundi Hulkurin saktans umboða inflasjón

Grønur vøxtur og avvøxtur eru politiskar agendair og ikki búskaparfrøðilig alternativ. Mær vitandi býr einki alternativt uppskot um búskaparfrøði undir hesum heitum. Haðani eru ikki komin nøkur skila alternativ til grundvøllin í búskaparfrøði, so sum teoriirnar um marknaðir, arbeiði, kapital, prísáseting, altjóða handil, vælferð, hitt almenna ella búskaparvøxtur.

Hetta halda veljararnir um umsitingina av fiskatilfeinginum

Hóast Münchhausen var barónur og ikki
kvotagreivi gjørdi hann onkran túrin á hestbaki

Stórur meiriluti av veljarunum tekur undir við at myndugleikarnir styðja seg til vísindaligu tilráðingina, tá um ræður fyrisitingina av felags fiskatilfeingi landsins. Bæði tá um ræður vinnuligu atgongdini til fiskirættindini og tá um ræður lívfrøðiligu umsitingina, vil stórur meiriluti av veljarunum hava, at myndugleikarnir fylgja ráðunum frá fakligu ráðgevingini, heldur enn ynskjunum hjá tí vinnu, sum beinleiðis fær ágóðan av sínum egnu ráðum.

Er búskaparvøxtur av tí ónda ?

Mundi ervi verða hildið fyri hesum neolittiska parinum ?

Á veg út í tún úr einum ervi kom ein maður beint til mín og vildi týðuliga sleppa at siga okkurt átroðkandi. Hansara ørindi vóru at siga mær at hann helt búskaparfrøðina vera vandamikla, tí at hon eggjaði til vøxtur og uppaftur meira vøxtur, sum oyddi heimsins ráevni, rørdi heimin upp í ørliga ovurnýtslu og mangt annað forkastiligt.

Ervi eru eitt av høvunum folk brúka til at fáa eitt prát, men eg slepti mær bara burtur úr tí, av tí at eg helt ikki hetta vera hóskandi høvi.

Men eg havi so mangan møtt hesum misskiljingunum – at búskaparfrøðin eggjar til vøxtur og at vøxtur oyðir okkara náttúru, umhvørvi, mentan og samfelagssinni.

Tí at misskiljing er tað.

Síðani vit tvíbeintu skapningar fyri tveimum miljónum árum síðani tilevnaðu okkara fyrstu steinamboð og til denna dag, hevur søga menniskjans verið ein íðin strembing at sleppa sær burtur úr vanlukku, váða og víggi, so at nýggja ættarliðið stendur stinnari og eydnusamari enn undanfarandi.

Og soleiðis stremba vit enn.

Men tað er ikki búskaparfrøðin, sum hevur skyldina.

Lættari og rættvísari atgongd til fiskivinnuna – tað er alt !

Ein misskiljing tykist vera afturvendandi í kjakinum um fiskivinnupolitikkin – tað er at búskaparfrøðingar halda at allir trupulleikar eru loystir við uppboðssølu. « Sel bara á avksjón, so verður alt í ordan ».

Hetta er bara slett ikki rætt.